Bir tarikat müridinin musallat olduğu günlerde bir gün dedi ki sohbete gel senin için de dua ederim dedi.
Benim yapmam gereken duayı sen neden yapıyorsun benim yaratan ile arama kimse giremez dedim. Sustu ve gitti.
Aylar sonra karşılaştık dua edebileceğin birilerini bulabiliyor musun diye sordum.
Sen öyle dedikten sonra kendimi çok kötü hissettim ve kimseyi artık davet etmiyorum dedi.
Tarikat ve cemaat budur öteki dünya ticareti ve yaratan ile yaratılan arasına girerek insan sömürme ticareti böyle bitecek.
Öze dönüş (iman) öğrettim bunlara.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta