Dörtdivanlı Ali Balaban Şiirleri - Şair ...

Tarih susmaz Altındağ’da
Ulus’ta ilk meclis hâlâ ayakta
Bir milletin haykırışıdır her tuğla
Yandı özgürlük ateşi burada

Çankaya, Atatürk’ün gölgesi

Hayatıma her daim rehber oldun
Yolumu aydınlatan ışık oldun
Sana dayanarak ayakta durdum
Elini omzumdan çekme babam

Ben gücümü daima senden aldım

Bahar geldi Dörtdivan’a,
Cemre düştü toprağa.
Can geldi dağa, taşa, ovaya –
Doyulur mu bu cennet vatana?
Bahar geldi Dörtdivan’a.

Bahar gözlüm, sen baktığında
Çiçekler açar benim dallarımda
Esen rüzgar var senin adında
Bir tek gülüşün kalır aklımda

Bir Yanım Hep Dörtdivan

Bir yanım şehirde kalsa da diğer yanım
Çam kokulu sabahlarla uyanır hâlâ.
Her nefesimde rüzgârı var oraların,
Sanki çocukluğum çağırıyor vatanımın

Dörtdivan, dır şiirin özü,
Çetin geçer harmanı güzü
Yaylasında ilham sözün özü
Köroğlu'ndan gelir kalemin izi

Göynük’te tarihin kokusu

Ne zaman gözlerimi kapatsam,
Dörtdivan’ın yollarına düşer aklım.
Bir söğüt ağacı hatırlar beni hâlâ,
Gölgesinde uyuduğum yaz günleleri ni

Çobanlık yaparken kurduğum hayallerim

Dörtdivan ayazdı o yıllarda,
Senin yürüdüğün patika hep bahar
Gözlerin sanki dağın gölgesinde doğar
Sen yoksan güneş tenimi yakar

Bayır taşlarında gizli bir duam,

Çam kokusu sinmiş çocukluğuma,
Karşı dağlar yoldaş olur rüyama.
Bir kuş uçar içimde her sabah,
Hasretle dönerim Dörtdivan’a.

Güneş başka doğar yaylalarında,

Topraktan geldin, döneceksin toprağa,
Bu neyin kibridir, sığmıyorsun kabına.
Değer miydi bunca kalbi kırmaya?
Sanadır sözüm, ey insanoğlu, sana.

Bir sivilce yeter şöhretin, şanına,