VEDA TRENİ...
Sonu gelmeyecek zannettiğimiz dünya telaşımız,
Aniden kaşlarını çatarak,
Hadi hazırlan ömür mecaran bitti diyecek.
Veda treni kapına yanaştığında
Tamam der gibi ayrılık sireni çaldığında,
VESSELAM
Bir gün öncesine dönmenin mümkün olmadığı bu hayatı,
Afedilmeyecek acılarla doldurduk.
Önceliği kendimizden çok uzağa koyduk.
Naifliğin beş para etmediği bu zamanda,
Sahteliği özümsemiş, dillerle boğuştuk.
VUSLATA BİR SELÂM GÖNDER...
Şunun şurasında kavuşmamıza ne kaldı ki SEVDİĞİM?...
Sayılı birkaç nefes,
İyisiyle kötüsüyle birkaç gün,
Alt tarafı meçhul bir kaç yıl!
Önceleri içten içe kahredip öfkeye sarılsan da,
Seven insan yol olur, çare bulur diye hayıflansan da,
Şimdilerde hak verir oldun yana yakıla.
Uzaktan sevmek te yetermiş insana.
Sesini duymasan da, kokusuna hasret kalsan da,
Gecenin sessizliği kalbimin çarpıntısıyla bozulurken,
Çaresizliğin sıtması bölüyor uykularımı.
El ayak gecenin üstünden çekilse de,
Özleminle atan kalbimin çırpınışları kırıyor belimi.
Gözyaşlarıma mendil yaptığım yastığımla beraber,
Sabahı edemeyecek kadar yalnızlık bıraktın.
Gecenin sessizliği kalbimin çarpıntısıyla bozulurken,
Çaresizliğin sıtması bölüyor uykularımı.
El ayak gecenin üstünden çekilse de,
Özleminle atan kalbimin çırpınışları kırıyor belimi.
Gözyaşlarıma mendil yaptığım yastığımla beraber,
Sabahı edemeyecek kadar yalnızlık bıraktın.
Senden bana sönmeyecek bir ateş miras kaldı,
Dumanı tütmeyecek, kimseler görmeyecek.
Bir ben yanacağım, bir ben küllerimi saklayacağım.
Vazgeçtim diyerek gönlü susturacak,
Seni hiç sevmedi diye ateşine odun atacağım.
Madem ayrılık kementini taktın beline,
Beni esir alan hayallerini de götürseydin ya keşke.
Sırra aktini imzalayıp, gem vurdun diline.
Gönlümü titreten sesini de sustursaydın ya keşke.
Hani yalanı katmayacaktık sevda öykümüze,
YALAN DÜNYA
Ahh be dünya kiminin eli yüreğinde, kimine günlük güneşliksin,
Kiminin ince sızısını görmezden gelir, kiminin önüne serilirsin,
Kiminin ümit kırıntılarını hoyratça savurur, kimine gülistan olur geçersin,
Nasip deriz demeye de, yalancısın be dünya.
YALNIZLIĞIN KAPTANI...
Dünyada yaşar insan mahşer yeri telaşını.
Oturduğu masada davacı pişmanlıklarıysa.
Tükenmez gözünde yaş, çeker yasını,
Yalnızlığı adım adım sürükler demler sofrasına.
Şiiriniz bol olsun
mutluluğa götüren yol olsun.
gönlünüz neşeyle dolsun