Ey benim iyi niyetinden öptüğüm kalbim.
Değdi mi bunca emeğe?
Değdi mi bunca kırgınlığa, eziyete?
Bak şimdi yapayalnız sızıyla atıyorsun.
Elinde avucunda ne varsa serdin vefasızlara,
Şimdi bir başına sesine ses arıyorsun.
TUTUNMAYACAĞIM
Yaktım savurdum senden kalan ne varsa,
Sen gelirsin diye uykuya bile dalmayacağım.
Seni hatırlatacak o sokağa adım dahi atmayacak.
Ateşten uzanan avuçlarına, tutunmayacağım.
Kötülüğe çalışan zihniyetinizi,
İnce hesaplar yapan paslı kalbinizi,
İki yüzlülüğü yakışırdığınız karakterinizi,
Mide bulandıran minimalist dürtülerinizi,
Bir başkasının üzüntüsüyle mutlu olabilecek hasetliğinizi,
Çekin huripak insanların üzerinden.
ÜMİT ÇİZELGESİ
Keşfedilmeyi bekleyen dört yapraklı bir goncayken,
Bembeyaz yazılıp çizilmemiş sayfaların sahibiyken,
Şimdilerde siyah noktalarla dolduysa ömür yaprakların.
Her bir siyah noktanın söylenmemiş,
Derin hikayeleri sıralıdır özde.
UMUT GEMİSİ
Gitgide azaldı içimde ki yaşam hevesi, boşluk heryer.
Umursamazlık maskesi takmakta da zorlanır oldum.
Tutmayan ellerimle tırmanmaktan,
Her olmazı sineye çekmekten de yoruldum.
Maziden gelen moloz kalıntılarının harcını,
Her gecenin sabahı
Her kışın bir baharı,
Sayılı günlerin bir şafağı var da
Birtek sensizliğe çare yok, umutsuz düşüm.
Uzak yolların durağı,
Geç bulup, hiç kavuşamayacağım yâr.
Uzatma ellerini tutamam ki.
Yaralı kalbi yeniden ümide boğamam ki.
Yıkıntılar arasından sana uzanamam ki.
Yok kabul et, tanımadm kabul et,
Ellerimi ellerine bırakamam ki.
UNUTMA
Olur da birgün kederini sırtlanıp gideceksen,
Yalnızlığın ağlarında nefesin kesilip, yola düşeceksen,
Başını yaslayacak bir omuz, tutunacak bir dal istersen,
Sarıl hayallerine, tut ellerinden,
Sana senden başka el uzanmaz unutma.
Şimdi bu ağlamak niye Can,
Sen bugüne umutlarını koynunda beleyerek gelmedin mi?
Şimdi bu hüzün kuşağını kuşanmak niye Can?
Hayat yolunda ruhunu kınından kazıya kazıya bedeller ödemedin mi?
Şimdi bu çaresizlik zilletine davetiye çıkarmak niye Can?
Yaralarından kan sıza sıza hayallerini maveraya ertelemedin mi?
UNUTMAK BANA AR GELİYOR...
Özlemek ne kadar da çetinmiş artık biliyorum.
Zaman ilacıdır ayrılıkların diye söyleyenler,
Beklemekten yorulur, kırılır umutların diyenler,
Ben ayrılığa adım dahi atmadan
Neden umutlarım karşımda alacaklı gibi duruyor?
Şiiriniz bol olsun
mutluluğa götüren yol olsun.
gönlünüz neşeyle dolsun