Döndü Dülger Şiirleri - Şair Döndü Dülger

ZOR ÇOK ZOR
Siz hiç boğuluyor hissiyle sokağa attınız mı kendinizi?
Boş boş gezinip, nereye gittiğinizden bi haber,
Gözleriniz dolu dolu olup, yollarda savruldunuz mu?
Bir ceset gibi yığılan bir bedenle,
Ben buraya nasıl geldim dediğiniz,

ZORDUR SEVERKEN UNUTMAYA ÇALIŞMAK...
Daha unutmanın eşiğine gelmeden,
Geceyle cebelleşir, saatle savaşırsın.
İçinde onmaz yaralarla yeni güne uyanmaktan kaçarsın.
Onsuz aldığın nefes inmez ciğerlerine,
Zordur severken hasreti karşılamak,

Zor olmadı desem yalan olur.
Hemde çok zor oldu.
Alışkanlık değildi ki kolayca vazgeçtim desem,
Sevgi yok değildi ki bir anda unuttum diye söylesem.
Gönlüme çöreklenip oturan bir sevdaydı yaşadığımız,
Hem de her geçen gün büyüdükçe büyüyen.

Öyle zorlu geçti ki yıllar,
Hüzünle yoğurdu, gözyaşıyla uyuttu,
Un ufak etti beni.
Bir gölgede dinlenemeden, bir ohh diyemeden,
Hicran gömleğini giydirdi,
Kahır denizinde boğdu beni.