Döndü Dülger Şiirleri - Şair Döndü Dülger

GÖZÜM YOLLARDA SEVDİĞİM
Akşamın koyuluğu yine göründü ufuktan,
Bugünde gelmedin gözüm yollarda kaldı sevdiğim.
Yarın diye diye birikti umut dağlarım,
Bir yenisini eklemekten yoruldum sevdiğim.

GÖZYAŞLARIM...
Sırası değil gözyaşlarım akmanın,
Vakti değil dolup dolup taşmanın,
Sen böyle yapmazdın, ustasıydın saklanmaların,
Şimdi sırası değil kader arkadaşım, sinemi ıslatmanın.

Acaba diyorum terketsem bu şehri
Kimsenin beni tanımadığı diyarlara göç etsem,
Gönlüm seni burda bırakır da,
Düşlerim esaretine son verir mi?
Acaba diyorum fotoğraflarını gözüm kapalı yaksam,
Gönül yangınına yalancı yarim kibritleri atsam,

GÜLÜM
Sende gün saydığın şafağın bekleyeni misin gülüm?
Bir ömür sabredip tam açacakken karardı mı gökyüzün?
Yoksa bir hayale kapılıp ümidi yeşertmişken,
Yaz gününde fırtınaya kapılıp soldu mu gül yüzün?
Unutma GÜLÜM!

Bütün olmazlara kafa tutup hayatta ben de varım diyerek GÜLÜMSE!
Konuşmaktan yorgun düşsen de, sukuta sarılarak GÜLÜMSE!
Zor olsa da, içinin yangınına su serperek GÜLÜMSE!
Yaylım ateşi ümitlerini hedef alsa da,
Göğsünü gere gere GÜLÜMSE!

GÜNAYDIN belki bir ışıktır.
Belki umuda yolculuk.
Belki bir kucaklaşmadır, en sevdiklerine.
Belki kavuşmaktır sevdaya, sevgiliye.
Belki ki de bir selâmdır geçmişe, geçip bitmeyene.
Bir yanık türküdür kalpte ki mührüne.

GÜN GÖRMEZ KARANLIĞIM...
Bak seneler geçti,
Gönüllerimizin buluştuğu zamandan bu zamana.
Neler değişti neler yaşandı birbirimizden habersizce.
Ne hüznümüze ortak olabildik,
Ne de gönüllerimizi birbiriyle örtebildik.

Güle güle git!!!
Adımı diline yasak ettiğin dünlerle,
Namluya verdiğin yanık ezgilerle git!
Gözümden sakınarak büyüttüğüm kurumuş güllerimi topla,
Derdimle dolup taşan nehirleri masivaya kat öyle git!
Hadi git!

Hadi kalk!
Sancılı yüreğinin üzerine bir damla daha sabır dök,
Mecalsiz kalmış kelimelerine bir daha yüklen,
Kırık bacağına rağmen biraz daha yürü,
Baş aşağı yatan ümidinin elinden tut,
Ama minnet etme sağır vicdanlara.

Hadi kalk gel!
Bulutlar gri duvağını örttü,
İkindi yağmurları bak ufukta göründü.
Hadi kalk gel!
Çocuklar gibi nefesimiz yettiği yere kadar koşalım.
Hep gözyaşımızla karıştırdığımız yağmurları,