Destan Özden Şiirleri - Şair Destan Özden

Artık ekmeğimi kuşlara bölüyorum
Payıma düşeni;
Siyah beyaz resmine banıyorum
Ah sevgili, zaman sensizliğin dilencisi
Yokluğa direniyorum
Yokluğuna esir düşüyorum

Yüzeysel bir hayat yaşayan insanlara,
Anlamlı kelimeler yüklemeyin.
Kişiliği iflas eder.

O küçücük fotoğrafına
Yüzlerce Ahmet Kaya şarkısı
Sığdırmışlığım var, zalımın kızı..

Sen gideli
Türkü söylemeyi kendime yasakladım
Her gece seni türkü niyetine mırıldadım
Sonra seni başka bir seste
Bir başka türküde duydum
Lâl'dım

Mavi gökyüzü.
Deniz ve martılar.
Çay ve simit.
Eksik birşey var!
Bir türlü tamamlayamadığım.
Martıların sesinde,

Bakışın, mavice
Gülüşün, mavice
Sarılışın, mavice
Koklayışın, mavice
Öpüşün, mavice
Yüreğin, mas mavice..

Gri bir kentin ortasında
Asil,
Asi bir gül
Bütün renkleri taşıyor
Mavi dahil
Gri hariç...

Bir başka coğrafyadan,
Geliyorum sana.
Esmer bir çocuğun,
Gözlerin'de mavi'yi ısmarla bana.
Gülüşünle bir türkü mırılda
Başı şiir; sonu dengbêjlik olsun

Zaman herşeyimizi vurdu.
İleri alınan her saat mevsimi,
Seni benden çaldı.
Mimiklerine sürgün olduğum kadın
Bir çocuk bakışına şiirler yazdığım
Özgürlüğüm sende kaldı

Artık ekmeğimi kuşlara bölüyorum
Payıma düşeni
Yokluğuna banıyorum
Hain bir ayrılıktı bizimki
Kuşlar su içip mavi göğe bakarken
Gözlerinden gözlerinden öpüyorum