Zor günlerden ilham aldığım,
Bir gecedeyim.
Bu geceler kısa,
Sevişmek lazım dört nala.
Aniden sokağa fırlıyorum
Az ilerde sokağın başında,
İlk kadehte öpüyorum gözlerini
Sonra saçlarını
Sonra şiir kokusu boynunu
Aynalarda topluyorum mimiklerini
Yokluğuna sarılmanın
Bahanesi bu...
İnsan;
Bir yudum çayın sıcaklığına
Bir dal cigaraya
Herkesi, herşeyi, eksiyi, artıyı,
Sığdırabiliyor insan.
Romantik bir gecenin, mum ışığında,
İşçi sınıfı bir şairim
Cebimde varla yok arası tütün sarması
Ellerim emek tarlası
Kendime yüklemişim
Bir bir bütün hüzünleri
Ruhumla besliyorum
Gelişi güzel, bir akşam üstü.
Gayr-ı ihtiyarî göz göze, gelmişliğin şakşınlığı.
Gözlerin gülümsüyor.
Genç bir adam,
Sol eli havada zafer işareti.
Devrim şarkıları mırıldanıyor
Kâh kahkahalı
Kâh ağlamaklı
Derindir vazgeçilmez
İstanbul şairdir, şiirdir, türküdür
Hayran bırakır
İstanbul beni anlatıyor mu sana
Yetim kaldı yürek işçisi vapurlar
Yüreğimi bıraktım 8.10 vapurunda
Çaresizlik nedir bilir misin
Yüreğini bıraktığın yerde kalamamak
Gidişine bir şiir yazsam
Dizlerinden öpsem çocuk
Yok, yok, simit tadındaki gülüşünden
İyi değilim be çocuk
Ülkem gibiyim, dört bir yanımdan
Patır patır intiharlar dökülüyor
Ellerim titriyor, artık tütünde saramıyorum
Bazı insanların yalnızlığı
Talan edilmiş kadim topraklar gibi
Dışı toz tutmuş
Raflardaki kitap misali
Oysa içinde nice tarihi güzellikler gizli..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!