Destan Özden Şiirleri - Şair Destan Özden

Destan Özden

Şiir hanım;
Sevdasını dengbêj sesinde öpen,
Ayrılıklar vardır.
Bunlar esmer bir coğrafyanın şiirleridir....

Devamını Oku
Destan Özden

Bahçemizde çiçek açmaya durmuş
Gülü kopardılar
Kul hakkı bilmez, yetim tanımazlar
Türkümüze havladılar
Şiirimize kelepçe vurdular
Yarınlarımızı çalıyorlar

Devamını Oku
Destan Özden

Güne veda eden.
Esmer bir akşam üstüydü.
Gülüşünden öpüyordum.
Güneşin batışına,
Martılar kanat çırparken.
Simitçi bir çocuğun, utangaçlığı,

Devamını Oku
Destan Özden

De söyle;
Kadim topraklardan, gelen şiir kadın
Kaç şair bir kaleme sarılırsa
Göz bebeğine şiir olur
Söyle kadın
Kirpiklerinin her biri, yaralı yarım kalmış sevdaların gölgesi mi?

Devamını Oku
Destan Özden

İftara doğru ezan sesiyle bir yudum su misali seviyorum seni

Devamını Oku
Destan Özden

Şiirin kokusu olmaz deme
Dört mevsim
Teninden bilirim..

Devamını Oku
Destan Özden

Bir coğrafya düşün sevgili
Üç mevsim kış
Dört mevsim zulüm
Ve yoksulluk gölgesinde
Çocukluğumuzun en güzel hayaliydi
Annemin bize teşi ile

Devamını Oku
Destan Özden

Toprak gibiydim
Kabul ettim her şeyi.........

Devamını Oku
Destan Özden

Hergün içimde bir şiir gibi
Türküye dem tutuyorsun.

Devamını Oku
Destan Özden

Alabora oluşuma bakma
Sarmışım yaramı deniz yosunuyla
Sen;
Tutsaksın mavinin ortasında..

Devamını Oku