Deniz Gece Mavisi Şiirleri - Şair Deniz ...

Sokaktaki herkesi sana benzetiyorum
Saçı
Bakışı
Hatta gülüşü
Sen olan
Sen kokan yüzlerce insan

Git aklımı karıştırma adam,
Sen aklıma gelince benim elim ayağım buz kesiyor,
Sanki dili tutuluyor tüm kelimelerin,
Yuregimi zorluyor varlığın.
Oysa ben yeminliydim aşka,
İnanmıyordum hiç bir kalbe.

Aşk ne demek bilen var mı,
Zehir mi,
Yoksa ilaç mı?
Neden yakar,
Neden yakar da geçmez izi,
Hangi ateş böylesine kor bırakır?

Mani olmaya kalkma....
Bırak aşk seni anlatsın...
Duyursun yıldızlara gözlerinin ışıltısını...
Şarkılar fısıldasın kulaklarına...
Güneşi o sarı tenine kıskandırsın...
Bulutlarla sarmalasın bedenini....

Bir şarkının nakaratında seni arıyorum,
Bazen bir şiir oluyor varlığın,
Bazen bir nota.
Redif redif, uyak uyak, mısra mısra döküyorum seni o beyaz kâğıtlara.
Adının yanına en çok yakışan "adam" sözcüğüne takılı kalıyor dilim.

Yine heybemde sana hasretim var
Yağmur damlalarıyla yarışan göz yaşlarıma inat
Gamzelerimde bir gülüşün edası
Evet gülüyorum
Oysa gülmeyi unutalı yıllar olmuştur

Gökyüzü yırtılıp karlar yağıyor
Yüreğim umut dolu
Sanki basımdan güller dökülüyor
Tenimde kar tanelerinin eriyişinin verdiği mutluluk
Bedenim dansa kalkıyor ellerim ellerinde
Ellerin belimde

Kırmak istemedikçe kırıldım,
Gitmek istemedikçe kovuldum.
Ben onlara acırken, kıyamazken,
Onlar hep bana kıydı.
Saçı yere düşse alıp saklayacak kadar sevmiştim birilerini,
Ama onlar saçımı yolup elime verdi.

Yine olmadı, değil mi?
Yine yara aldı düşüncelerin.
Kapı önünde buldun yüreğini, değil mi?
Sen miydin suçlu olan,
yoksa sevgin mi?
Anlayamadın, değil mi?

Bir kadını alnından öpeceksin,
Beyaz bir mermere dokunur gibi,
Soğuk ve pürüzsüz.
Orada, nefes alacak kelimelerin,
Güven verecek dudakların.