Deniz Gece Mavisi Şiirleri - Şair Deniz ...

Ey, beni sevdiğini söyleyip
Arkamı döner dönmez başkasına giden adam (kadin),
Şimdi sen söyle bana:
Gözlerine aşk ile bakarken,
Gözlerine ihaneti nasıl öğrettin?
Ya ellerine?

Gece sessizdi.
Karanlık, odanın köşelerine sinmiş, zamanı yavaşlatmış gibiydi.
Uykuyla uyanıklık arasında gidip gelirken annemin boğuk çığlığıyla sıçradım. Koşarak odasına girdim.
Ter içindeydi, rengi bembeyazdı. Kusuyordu, boğulacak gibi…
Nefes almakta zorlanıyordu.

Sen benim canımsın,
Damarımda kanımsın,
En umutsuz anımda elimi tutan el,
Yüreğime aşkı işleyen kadınsın.

Geceleri baş ucumda bekleyen,

Bazen yorgun oluyor insan,
Yaşanmışlıklar batıyor ciğerlerine.
Yutkunup susuyor,
Sözler boğazında düğümleniyor.

Bazen küs oluyor insan,

Bir gun beni aramani istiyorum
Ama öyle telefon la değil
Mesela Gelincik tarlasında rüzgarla dans eden saçlarımı ara
Hasretin içimi sararken yüreğimde alev alan yangınlarimi ara
Sesin olmasada özlemimin gökyüzüne yankılanan sesini ara
Bir gün gel ve biraktigin yerde sevdamızı ara

Derdim çoktur hangisine yanayım
Tutuşmuş yürek ben nasıl durayım
Bir derdime bin katık aşk banayım
Söyle bana a şair kimden hesap sorayım

Gönlüm kederli gözlerim çağlar Gözlerimin ateşi kalbimi dağlar

Dilimle dudaklarım arasında ihtihar etsede kelimelerim
Seni düşünüyorum gülüşünü bakışını
Sen benimsin deyişini
Saçının yüzüne düşüşündeki o gölgeyi
Biliyormusun aşkim yine heybemde hasret gırla
Yine sokağın kaldırımlarını arşınlıyor ıslak parmaklarım

Cenazesi önümden geçse affetmeyeceğim insanlar var,
Bir de yangın çıksa dönüp bakmayacağım.
Ah, demişler, delikli boncuk yerde kalmaz!
Geçmeyen geçmişim kapı eşiğinde ağlarken,
Güçlü olmayı öğretti bana hayat.

Acının şah damarımda gezdiği anlardayım
Dudaklarım lebsiz
Dizlerim ise takatsiz
Sen diyorum yırtılıyor gecenin göz bebekleri
Bir damla yaş eşlik ediyor duygularıma

Evet Hâkim Bey,
Verebileceğin en ağır cezayı ver bana.
Çünkü ben hak ettim.
Bile bile yaptım, suçluyum...

Kandım Hâkim Bey,