Deniz Gece Mavisi Şiirleri - Şair Deniz ...

İlk defa bu kadar acıyor sol yanım.
İlk defa yara alıyor umutlarım.
Hayatın neresindeyim?
Ceplerimdeki umut kırıntıları kimlerden vasiyet bana?
Bir bilinmezliğin tam da ortasındayım. Büyümeyi canla başla istemiştim oysa. Şimdi dört duvar odam bile yabancı. Sıradan geliyor her şey.

Ellerin ellerimde, kalbimden taşiyor sevda,
Bir bahar yeli gibi dokunuyor tenime,
Gözlerimde saklı yıldızlar,
Gecenin sessizliğinde yankılaniyor adın.

Sana sarilinca dünya küçülüyor,

Gözyaşının yüzde kirki su
Yüzde atmisi duygudur
Gözyaşlarım gözümde donup kaldığı gün anladım
Nasıl aç kurtlar gibi çıkmak için
Gozbebeklerimi parçaladiklarina sahit oldum
Oysa gülmek nasıl da yakışırdı bana

Gözlerin gözlerimin uçurumu,
Yüreğin yüreğimin katili oldu.
Ben bile isteye sevdim seni,
Hiçbir beklentim yok senden.
Yüreğinde minicik yer verseydin yeterdi,
Ya da bir zeytin dalı uzatsan, tüner kalırdım bir ömür.

İyi değilim bu aralar yarım kalmış şiir gibiyim
Yapayalnız ve kimsesiz
Bir ses bir nefes arıyorum
Soğuk duvarlardan silinmiş resmin
Yüzün neden der gibi bakıyor gözlerime
Cevapsız milyonlarca soru beynimi kemiriyor

HİCRAN DALGALARI

Garip gönlüm günden güne eriyor
Feryadı yok duyanı yok devası yok
Şimdi sensizliğin en saatlerindeyim
Dilimde sökük adın

Hiç sevmem eylülleri...
Ne zaman bir eylül düşünsem, siyah ceketini omuzuna alıp gidişin gelir aklıma.
Tıpkı yere düşen yapraklar gibi, yüreğimden düşüşün.
Sararmış solmuş benzim,
Gazellere benziyordu.
Eylülleri sevmem, hep ayrılık kokar,

HİKAYEVARİ

Zaman, akıp giden su gibi fark edilmezdi,
Bir bakışta değişen yıllar,
Aynada yabancılaşan yüzler taşıyordu.

Hoştur bana senden gelen,
Ya gonca gül yahut diken,
Ya hayattır yahut kefen,
Narında hoş, nurunda hoş,
Kahrında hoş, lütfunda hoş.

Nasıl, nerede, ne şekilde başladığının bir önemi yoktu aslında.
Var mıydın, yoksa ben mi seni varsaydım?

Ne tam sevebildim,
ne de unutabildim.
Bir “hoşça kal” kadar soğuk bir cümleyi dudaklarıma sürdüm ama