Demirci Ahmet Şiirleri - Şair Demirci Ahmet

Yıldızlardan topladım ben aşkı
Topladım her anını karanlıklardan
Sevgi ile kardım umut harcını
Anlattım tek tek ruhum solmadan

Mutluluk almak için geldim topraktan

Hiç mi sevmedin
Tanımadın beni
Bu aşkı bitirdin
Yokmuşum sanki

Mutlu musun şimdi

Secdesinde çaresizce dua dilimde
Eylül bakışların düştü gözlerime
Daha çok var o mevsime dursun benden geride
Dinmeyen acısı sızısı henüz içimde

Kurudu soldu ne varsa aşk bahçemde

Bir huzur yağmuru bu günlerde
Sağanak sağanak üzerime yağan
Başka başka duygular
Gök kubbeden benliğimi saran
Bir ben var benden geride
İmkansızin ışığına durmadan koşan

Akdeniz akşamlarının
Yaz esintisi gibiydi
Gelişin
Gülüşün de saklıydı denizlerin

Hiç bilmedim
Senden başkasına nefes
alınır mı ki
Sensiz doğar mı güneş
bilmiyorum ki
Sensiz var mı hayat

Olmalı her akşam aynı sıradan
Damlar ara ara eriyen mum misali
Gelince sessizce anılar arasından
Duyguların acısı yakar hasreti

Duman sarmış her yanını

Bir gülüşün
Birde gidişin var aklımda

Olmasın o gece
Uyusun o gece gözlerim
Gidişini görmesin

Carsambanin hırçın akışında
Her söğüt ağacının ruhunda
Gördüğünde aksak bir can
Baktığın kaldırımlarda unutma,
beni hatırla,
Akarken gözlerin kızıl kızıl avuçlarına

Dilek kutusu huzurum
Saklar kalemim içimde
Devrim yaşatan duygularım
Yok belkide cennette

Burada bulamadığım