Demirci Ahmet Şiirleri - Şair Demirci Ahmet

İsterdim varligina şiirler yazayım
Ellerine gözlerine aldığın her nefese,
her seher vaktinde
Saçlarını bakışlarını sevsin,
Yapamadim,
Hiç olmadım ki sende yazayim

Gözlerimde kederi cehaletin
Hazan mevsiminde sessiz bir gecenin
Nedir adı,
İçimde yanan bu cehennemin
Dünemi, yoksa yarinami caresizligin
Uyuma uyan yuregim

izin vermezmiş dua etmene
kalbinden geçeni,
kabul etmeyecekse
her gecem, her günümde
adın dilimde resmin yüreğimde

çizdim resmini gecelerde
yıldızların üstüne
dualarımla süsledim gökyüzünü
karanlık sana zarar veremesin
sen oldun tüm şehir
aldığım her nefesimde

bitti o şarkı unuttum sözlerini sanki,
sensizlik içinde bensiz,
kimsesizim şimdi
hasret koktu yine gece,
her cigaram da tüter
duman duman varlığım,

Varlığın yok oldu bende anlamı
Dumana boğdum tüm hayatımı
Harman ettim yılları
yarınlarımı
İçtim hepsini bir tütün sarımı...

Kalmıyormuş korkusu
Yandığında acıdan
Cenazesini bile izliyormuş insan
Geçen zamanı hatırlamadan...

Oluyormuş en büyük korkusu

Nasıl unuturum çektiklerimi
Atarken felek üzerime çemberi
İhmal etmemiş eklemiş yanına
Yaşasın demiş hüznü kederi
Ağlasın demiş yaşadıkça
Susmasın gözleri....

Unutmak,
Anliyorsun ne kadar uzunmus
Tek kelime,
Zamanin bitince

Başlasam yeniden dünyaya
Açılsa pencerem kocaman
Tanıdığım içinde kimse olmasa
Kitapları hep baharı yaşatan

Yeniden başlasa dünya