Demirci Ahmet Şiirleri - Şair Demirci Ahmet

Beni bir güzelin gözlerinde
vurdular
Ruhumu çırılçıplak soydular
Canımdan ayırdılar,
ayazda bıraktılar
Bedenime kan doğradılar anne

bitermiş bitmez dediğin
gidermiş gün olur gitmez bildiğin.
el olurmuş bir zaman sonra
canından öte sevdiğin...
önüne geçmek istersin zamanın
mutluluk sandığın yakan yılları silsin...

Kolaydı gençlikte sanırdık aşk tek bize
Buluşurduk kuytu köşelerde
Gelirdim evinizin önüne
Yoksan okul bahçesinde

Aşk sadece bize bana gözlerinde

Ey sevgili
İçimdeki aşk devriminin gözleri
Unutmam duygularıma ettiklerini
Aldığımda kollarıma seni
Bilemezsin nasıl seveceğimi....
Ey sevgili

Ah benim dizelerime sığdıramadığım
Kitaplarıma cümlelerimi yetiremediğim
Türkülerimin yetersiz kaldığı ömrüm
Yar diye yandığım yaralarımın zalimi

Nefesimin sahibi zamanımın sebebi

sen büyüksün, affet
vurgun yedim sürgünde
gelemedim,
tutamadım,
öpemedim ellerini
son nefesinde anne,

Hani gittin ya sessiz
veda bile etmeden habersiz,
Öylece caresiz
bir başıma bıraktın ya, Kimsesiz,
Özlüyorum bazen, aslında her an,
Bazen sardigim bir tütünün dumanına

Bak tomurcuğun rengine
Yarısı sende....
Yarısı bende....

En büyük huzurdu bize
Dönsen o güne....

öyle bir çıkmaza düştü ki insan
ne iten belli ne çıkartacak olan
öyle bir karanlıktaki zaman
ne aydınlatan belli
ne ışık tutacak olan,
insanlık bu, çığlık çığlığa

Şiirler yazdım Türkü oldu
Şiirler yazdım aşk oldu
Bir sana anlatamadım derdimi
Birde şiirlerde kendimi

Resmini yazdım şiirlere