Demirci Ahmet Şiirleri - Şair Demirci Ahmet

Nerede bitmez dediğin zaman
Oldu dört yanın fırtına boran
İnandığın saltanat hep yalan dolan
Düştü gözlerine bak seninde hazan

Ne kadar olsam da uzağında
Geleceğim bir bahar sabahı kapına
Belki akasya kokularında
Belki nisan sabahı yağmur damlalarında

Geleceğim bilmiyorum zaman sorma

Usul usul sona yaklaşıyor zaman
Bir yıldız daha uçuyor sonsuzluğa topraktan
Elleri merhamet yüreği vicdan kokan
Her bakışında gülüşünde mucizeleri olan

Canımda can hayatımda hayat olan

Düştüğünde her şiir
gönülden kaleme
Yazdığı her dizede
Söylenemeyenler
pişmanlıklar gelir dile
Yer kalmamış sevilenin

bu şehre ben,kalbime sen
ilk düştüğün yer diye geldim
ne kadar uzak olsan da,yanımda
sana ait ne varsa bende getirdim
gördüğümde seni titreyen gözlerim
tuttuğumda ellerini terleyen ellerim

kırılmış acıdan düşlerim,
her gece dökülüyor gözlerimden
kızıl kızıl avuçlarıma,
hani nerede,

Hatırlar mısın bir ilk bahar sabahı
Yakalamıştı gözlerimizi yağmur bulutları
Hatırlar mısın anlatırken sana olan aşkımı
Yağmurla sakladığın gözyaşlarını

Ne çabuk unuttun ellerin elimde ağladığını

Curuturken zaman sessiz sessiz
Sensizligimi,
Bir kuş kanatlanirdi mavi sonsuzluğa
Yüreğimin ateşinden,
Tertemiz di hayalin
Sana uçan masum kuş icin

Sıradan bir vakitte gözüne göz
Yüreğine tatlı bir ses söz dokunur
Hasret olur usul usul özlem olur
Şiir olur kaleminde gönlüne oturur
Ağıt olur Türkülerinde dile dökülür

Karanligin gölgesine kanatlanirken umudum,
Sessiz bir şarkının nakaratinda
Tekrar tekrar kayboluyorum,
Gözlerimde gün
raks ederken
Ege'nin mavi sonsuzlugunda,