Demirci Ahmet Şiirleri - Şair Demirci Ahmet

Erken olur şairlerin ölümü
Dilin sakladığı kalemin
anlattığı
Özlem olur, hasret olur
Dizelerinde saklı mezarı
Okur belki duygularını

Neden seviyorum seni...?
Belkide yok sebebi
Seviyorum işte,sınırsızca,
hesapsızca
Her zerrem de
Hissediyorum sevdiğimi

Aşık olana aşkla yanana
Çaresiz kalır mı ölüm
Varsa ölüm korkun sayma
Canından vazgeçersin
yandığın her anında,
Gelmez ölüm yanana..

Olmadan karşılığı yüreğinde hep beni taşıdın
Bağırdım çağırdım kızdım hep saçımı okşadın
Şartlarıma bakmadan yanımdan hiç ayrılmayan
Kahpe kurşunlar sıkılırken acımasızca sırtımdan
Duaların oldu beni bıkmadan savunan hasta anam..

Sonsuz gidişin kokusu
Saklanmış kıyafetlerine
Şiirler okuduğum eski kitaplar
Yırtık paltomun cebinde

Marka marka etiketlerin

üşüyorum,
kurumuş gönül ormanımda
düşünce geçmişe gözüm
üşüyorum
yangının, orta yerinde her günüm
büyüdükçe büyüyor yalnızlık şöleni içimde

Çok yabancı bu şehrin sokakları
Kaldırım taşları evlerin çatıları
En çok da insanların bakışları
Hüzün kokan yağmur bulutları
Onlar bile farklı ağlamaklı

Ben ki güneşin bekçisiydim
eskiden
Gönüllere sevgi tohumları eken
Uzanan elleri göz yaşımla süsleyen
Özümü can elinde kaybetmeden

aşk bende çok başkaydı
bilemezsin
gözlerini yıldızlara,
yüzünü ay ışığına nakış ettim,
gecelerde ruhum dinlensin,
gülüşünü avuçlarıma,

İzlemek isterdim gözlerini
Oturup öylece karşına
Karanlık geceleri aydınlatan
Yıldızları izler gibi...
Unutmak isterdim
Dünden kalan ne varsa