Kar yağıyor buralara
Ortalık aşk kıyamet
Yıllar önce dolaba kaldırdığım
yalnızlığı giyinmekte kar etmiyor
İliklerime kadar işleyen yokluğunun ayazı
Üşüyorum,sar beni..
Ardında bıraktığın,
gözleri yaşlı derin bir özlem,
kanayan bir keder.
Hiç yakışmadı sana bu genç ölüm.
Çocukluğum gibi kaybettim seni.
Aşkolsun aşk , aşkolsun sana…
Aşk yüzü kapalı bugün
Neden
Bardaktan boşanırcasına
sen yağıyorsun yüreğime..
Su gibi akıp giderken sen,
ayak bağı oldum sana hep hayat.
Vazgeç artık sırtında taşımaktan..
Yeter bana bir tek dost sesi,
Yeter onun gülmesi,neşesi.
Yeter ki ayçiçeği gibi olmasın,
Gündüz güneşe,gece yere bakmasın..
Bazen soruyorlar,
Şair;
az sözcükle bir şiir yaratılır mı?
Gülüp geçiyorum.
Bir ‘’Seni Seviyorum’’ de,
sadece şiir mi! ..
Malum hikaye sevgili,
bilirsin..
pamuk mu yoksa demir mi ağır?
Öylesine acımasız ki hayat..
Artık;
Dudaklarda bir tebessüm taşımak hepsinden ağır…
Eksik kalan bir şeyler olmalı
harcını kararken unuttuğumuz.
Pekiştirmek için bir tutam tuz belki.
Fazla geldi acı,
dökülmeye başladı sıvaları görkemli sevdamızın..
Yıllardır dayandım,
hasretin her türlüsüne,
daha da dayanırdım elbet.
Seni tanımasam,
hasretini çekmesem..




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!