Cevdet Altay Şiirleri - Şair Cevdet Altay

Gülesora kara haberin geldi,
Ağaçlar kurudu çiçekler soldu,
Dediler ki Yusuf oğlunuz öldü,
Nasıl öz canına kıydın be Yusuf.

Zavallı gönlünü birine verdi,

Yüzyılın Ahmağı

Bir balon uçurur meşumun biri,
Havalanır yere konmaz budala,
Herksin hakkında ileri geri,
Zırlayıp duruyor kanmaz budala,

Zalim esad nedir bu kin bu nefret
Hiç Allahtan korkun insafın yok mu
Ettiğini bir gün bulursun elbet
Kime tapıyorsun imanın yok mu

Kardeşi kardeşe düşman edersin

Yaşam gene racon kesip duruyor,
Küsmüş kara bahtım susup duruyor
Tepemde bir poyraz esip duruyor,
Kattı bir harmansız samana beni.

Gerçeği bilerek asla saklamam,

Omuzun kevel kürkü atarsın.
Ağustos ayında çalım satarsın.
Fütursuzca sağa sola çatarsın.
Kıratın beş para etmez zavallı.

Yazık lügatında yokmuş insanlık.

baharda sen varsın yazda sen varsın,
çilede sen varsın güzde sen varsın,
şiirde sen varsın sözde sen varsın,
ayrılık ölümden zor bana bana.

umutlarım azar azar sönüyor,

Zulmet-i İsyan

Anam kadar değer verdiğim insan,
Çağırmış da, ondan geldim, be hoca,
Dört yanımı sardı zulmet-i isyan,
Şaşırıp öylece kaldım, be hoca.

Zulüm Gibidir

Bülbül figanını gülün nazını,
Arının çiçeğe olan hazzını,
Aşığın maşuka hoş avazını,
Bilmezle yaşamak zulüm gibidir.

Yalan olur ömrün gülü çimeni,
Gençliğin kuş olup uçtuğu zaman.
Beyhude konuşma kapat çeneni,
Sözlerin değerden düştüğü zaman.

Kim için çalıştın boşu boşuna,

Kimi üzgün, kimi hüsrana dalmış,
Sevginin yerini menfaat almış,
Başımız sağ olsun insanlık ölmüş,
Bir mateme daldım gene bu bayram.

Eski defterleri dürüp kaldırdım,