Cevdet Altay Şiirleri - Şair Cevdet Altay

tertemiz aşkımı sen inkar ettin
benden iyisini buldun mu söyle,
sevdamı çaresiz bırakıp gittin,
söyle bari mutlu oldun mu söyle.

yüreğimden vurgun yedim vuruldum,

Dili sivri olur sevgisizlerin,
Söyle, incitmesin acı sözlerin,
Vecd ile bakan o ela gözlerin,
Bendeki insanı görmüyor artık.

Olura olmaza konuşuyorsun,

Muruzu bir karış, çatmış kaşını,
Zorlayıp duruyor, sabır taşını,
İnsanın kaprisi, yıkar eşini,
Acısı görünmez sızı görünmez.

Nefrete seslenir soytarı sözü,

İki dost el ele vermiş,
Aydınlık bir yola girmiş,
Her gönülden bir gül dermiş,
Sözün ustaları diye.

Davet etmiş şairleri,

ne demişem gene surat asırsan,
öz özüne ay yar esir coşursan,
ne eşidifsenki mennen küsürsen,
bilmiremki dodağ alttan ne deyir.

küsme mennen bu dağların ceylanı,

Nerdesin ey dünya,aval aval bakarsın,
Cehennem ateşine, insanları atarsın,
Anaların suçu ne,yavruları yakarsın,
Herkes ağzını açıp,seyirci mi kalacak?
Suriye deki bu yangın,ne zaman son bulacak.

Vatanı bölmek için, fırsatını kollayan,
Gözü dönmüş düşmanın, bayrağını sallayan
Başı boş enik gibi, karaltıya havlayan,
Kanı bozuk kancıklar, dolaşır aramızda,
Tanıdık o hançerin izi var yaramız da.

Otuzaltı köyü dört mahallesi,
Soğuk suları var serin yaylası,
Kışın çiğelemi yazın lalesi,
Bir başka açıyor Taşlıçay’ımda.

Ziyaret tepesi balık göl dağı,

taşlıçay’ın yaylası,
geçmez yürek yarası,
oğlan hasta kız hasta,
nedir bunun çaresi.

tez kalkmış sabah erken,

Tavşan Narası

Tavşan narasından tırsıp durandan,
Savaş meydanında cengaver olmaz.
Haçın gölgesine postu serenden,
Hıyanet olurda Dilaver olmaz.