En sağlam kalelerin bile
Daim korkusudur
Karşı dağdan ılgıt ılgıt esen
Çam kokulu hafif bir rüzgar
"canım çocuklar oy
canımda can çocuklar
elleri ayakları küçücük
acıları dağ çocuklar oy"
gökten kurbağa yağardı
inanırdık sevinirdik
hep bir doyardık karıncalarla
yanaklarımızda salça lekesi gülerdik
şimdi nerededir çocukluğum
çocukluğum mutluluğum
bir çocuk ölünce
ardından
önce annesi
sonra bir kuş
ve bir şiir ölür
"daha öte dert mi var
yoksulluğundan
ölümünden gayrı çocukların"
usulca fısıldadı zaman
fırtına çıkaran bu sözleri
yağmur içmiş
çiçek yüzlü
bir çocuğun ağzından
emekçi kadınları severim ben.
başka bir şey söylemem
toprağı
serçeleri turnaları kumruları
özgürlüğü ve kavgayı da severim
ama bir başka severim emekçi kadınları
beni duy, duy sesimi ve dinle.
dilin karalar bağlamayacak,
söylenmemişi,söylenemeyeni söyleyecek dilin.
korkmuş laflar etmeyecek sesin
yankısı, sevdası olacak ulaşılmaz dağların ve el değmemiş karların.
dağlar,dağlar eğilecek önünde.
Yüreğini düşüncelerini İnsanlığa adamış yaşadığı zaman dilimine duyarlı.. nadir bir kişilik...
Arkadaşımı yürekten kutluyor...başarılarının devamını diliyorum...