Cansel Işık Şiirleri - Şair Cansel Işık

Geldi en acı kelimeler dilime
Her gece yuttum sindire sindire..
Yaşlar dizildi gözlerime de,
Aktım akacam derken direndim yinede.

Aşkına etmezken ihanet,

İnsan denilen bahçeden geçerek geldim...
Yorgunum...bir o kadar açlık çektim.
Susadım...da sana geldim
Hastalandım...da senden vazgeçmedim.

Şimdi otur;

Bilmeyen anlayamaz,
Sensizlik hiçbir aşktaki acıyı anlatamaz,,
Sevgin en yüce karşılıksız sevgi,
Varlığın en kutsal varlık,
Sen bedenimin parçası,
Yaşadığım tadımlık mutlulukların

Aklıma geliyorsun her saniye,
Çıkmıyorsun ki zaten,
Yerleşmiş sabit bir düşünceyle,
Eritiyorsun, bitiriyorsun neden?

Ufkun doruklarına bakıp ta kalışın,

Kabahatler özürden büyükse,
Yüzülen bir sevgi nehriyse,
Kulaçla aşkın yüce gücüyle,
Kabahatler küçülür sen yüzdükçe.

Kader düşman etti dese de arabeskler,

Herkes sevdaya tutkun sanır şu aciz gönlümü,
Ve bir o kadarda cinselliğe aç,
Anlatamam ki hırlaşarak da olsa,
İlla ki koklaşmak ister şu zalim insanlar.
Anlatmanın ötesinde bakarsın,
Kollarını değil derinliklerini açarsın,

Gidişinle erimesin yüreğim,
Gidişin olsun bitişim,
Ve görmesin o gözlerini,
Benim ağlayan gözlerim...

Yoksa bırakamaz ellerim,

Yaşlandı duygularım,
Uçsuz bucaksız umutlarım,
Sabahın beşi yine kör kuyulardayım,
Kaybettiklerimi sende bulduğum anlardayım.

Sıcak iklimlere hasret eklemlerim,

Ardına bırakır geçmişten kalan ayaz sabahları,
Beynimdeki tüm hücresel sancıları,
Rahat bırakmıyor mısraları,
Can çekişen kadeh damlaları,
İçmeyene içirten baskıları,
Esir alıyor bak ilhamları,

Yıkana kadar uğraşacaksınız anladım,
Sevinç çığlıklarını yüreğimden alacaksınız,
Düşman edeceksiniz beni herkese,
Sevgiye kan kusturacaksınız...
Alın bakalım alın...
Bedenim kalacak size anadan üryan,