Cansel Işık Şiirleri - Şair Cansel Işık

İnsan kuyularımı kazıldı?
Cennetin yollarına isimler mi yazıldı?
Baharın adına ağıt mı yakıldı?
Geceler sessiz ve karanlıktı...

Dünlere mi hep böyle mi bakıldı?

Neden demeyeceğim...bunu öncede söylemiştim...susacağım...
Sustukça anlatacağım,belki anlatamadıklarımı.
Kan mı kusmalı her yeni doğan güneşe?
Seni hatırlatıyor diye.
Bütün keskin aletler kazandı ben mi kaybettim?
Kesmek,bitirmek...bitmek?

Artık senli düşünmüyorum,
Tebrik etmelisin beni,
Artık seni çılgınlar gibi sevmiyorum,
Maviler altında seyretmelisin beni.
Ve ayazlarda bile soğuğu hissetmiyorum,
İçindeki soğukluk dondurdu beni,

Dünya malına tamah edip de,
Aşığa laf sokmak kimin haddine,
Hem kime varıyor ki elimiz,
Kıvransa da kalbimiz,
Ben onu severek acılarını hafifletmişim,
Aşk ile kesilmiş dilimiz.

Hani çok seversinizde...Hani sevildim dersiniz...
Hani bilemezsiniz ya alınyazınıza yazılmıştır bile,
Ölüm tadında ayrılıklar...

Tertemizdir duygular,körpeciktir o atan kalp.
Seviyorum dersiniz,her gelebilecek zararlardan korumaya çalışırsınız.

Aslında ben evvelinden yazılmış bir kitaptım.
Okumasını bilen de aldı beni bilmeyen de,
Yeniden yazmayı tercih ettiler kendilerince.
Her gelen satır, satır yazı bıraktı sayfalarıma.

Yazdıkça yazdılar.

Bu dünya;
İyilerle kötülerin dünyası
Kötüler negatif enerjiyle,
İyiler pozitif enerjiyle besleniyorlar.
Hayat senin seçimlerinden ibarettir.
Benim seçimim ise AŞK...

Biliyorum biz büyüklerin haline bakınca,
Sen aşka inanmazsın belki çocuk;
Ben sana bir AŞK derim,
Aşka dair inandırıldığın,
Ne kadar kötü şey varsa belleğinden silinir.
Ben sana bir Aşk derim,

Ne zaman ki;
İçim dışım sen olur,
O vakit dili kesilir,
Kalemi kırılır Aşkın.
Bırak görmesinler,
Gönül gözü kör olanlar.

Yalnızlık senfonisi derken şarkılar,
Sürüklüyor beni acılar,
Gökyüzü parlak,ışıldıyor yıldızlar,
Böyle de yalnız yaşanmaz ki anılar,
Nasıl geçiyor zamanlar,
Bildiğim mi var ki...