Her sabah kızıllar içinde,
Ufukları aşan yüreğimi,
Görmüyorsun.
Bir ümittir peşinde,
Derbeder koşan yüreğimi,
Görmüyorsun.
Herkesin gündüz dediği başkaymış.
Kimi dokunurmuş bir lambaya,
Kimi huzur ararmış aydınlık diye,
Kimi biraz güneş.
Benim gündüzüm gülüşünle başlıyor oysa,
Aydınlanıyor kahvaltı sofram tebessümlerinle,
Ben neden hala seviyorum seni ?
Bir çiçek solan yapraklarını neden arar ?
Yalnızlığımı arıyorum hayalinde,
Hadi gel , bul beni.
Sen yine toplamışsın bütün karanlıkları gözlerinde,
Kim mutlu olmak istiyorsa,
Olsun.
Kuş misali yarinin kirpiğine,
Konsun.
Gayri tuzakları,
Bırakın bana.
Giderken,
Bana öyle baktı ki,
Kirpiklerimin ucunda açıldı yara,
Gündüzüm kayboldu.
Şimdi baktığım her yer kanar gibi.
Sanki tutuyorum kanayan ellerini.
Gitmek nedir bilir misin,
Bilemezsin sanırım.
Toplayıp hatıraları,ellerini,gözlerini
Gamzelerini alıp da gitmek…
Sen bilemeyebilirsin ama ben bilirim,
Gitmek bitirmektir.
Yine kalbi kırılmış Dünya'nın,
Fay hatlarından.
Sabahlara kadar ağlamış,
Biz de çiy demişiz,
Çimenler üzerindeki gözyaşlarına...
Çekilmez acı aşk, dudaklarımda muamma
Ellerim aşk deyince titrer, ötesini bilmez
Soluduğum havanın bile rengi yok ne beklerim daha
Bir gökkuşağı içimde,,girsen girilmez
Ben bir kere ölünce doyamam gibi geliyor
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!