Vatan, millet uğruna döküldü nice kanlar,
Allah rızası için, kurban edildi canlar,
Ruhu taşıyan bilir, gafil olan ne anlar?
Vicdan burda yıkanır, burada durulanır,
Her ziyaret anında, gözlerim buğulanır.
Kulaklarımda çınlar, dedemin “Allah” sesi,
Bizleri düşünmüştür, verirken son nefesi,
Bu topraklar, onların mukaddes hediyesi,
Dökülen her damla kan ne ile kurulanır?
Her ziyaret anında, gözlerim buğulanır.
Her adım atışımda içerimde bir sızı,
Şehit düşmüş burada vatanın oğlu, kızı,
Bakıyorum, her karış toprağı kan kırmızı,
Tabya arası yollar, kıvrım kıvrım dolanır,
Her ziyaret anında, gözlerim buğulanır.
Ufuklar kara duman, görüş alanı sisli,
Patlar toplar, bombalar gök gürültüsü sesli,
Dedem kalkıp da görse, şimdiki yeni nesli,
Feri sönmüş gözleri mahzun olur, sulanır,
Her ziyaret anında, gözlerim buğulanır.
Kahramanlık destanın sığmaz akla, hayale,
Düşünüyorum; “niye, düşmüşüz biz bu hale? ”
Neden konuşmuyorsun? Cevap ver, Çanakkale,
Denize doğru baksam, berrak sular bulanır,
Her ziyaret anında, gözlerim buğulanır.
Kayıt Tarihi : 1.10.2012 19:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Zaman zaman ziyaret ettiğm şehitlikte duygusal anlar yaşadığım anlar oldu. Herkes gibi ben de atalarımızın canlarını vererek bize emanet ettiği bu topraklarda sorumsuz olarak yaşadığımıza hayıflanıyorum. Dedelerimiz, biz torunlarının durumunu ve ne halde olduklarını görecek olsalar, hangi halet-i ruhiye içinde olurlardı acaba? Merak ediyorum. İşte o duygu karmaşası içinde yazmış olduğum bir şiir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!