Can Çalışkan Şiirleri - Şair Can Çalışkan

Bak;
Tüm ALFABE AĞLIYOR yüreğimde..
Sense, bütün HARF' leri;
tek tek KALBİMDEN söküyorsun..

Oysa;

kırılan her şey kalbime benziyor bu aralar
ortadan böldüğün bayat bir ekmekten dökülen kırıntılar gibi
su vermediğin için açmadan solan karanfiller gibi
hatıralarla dolu bir sandığın dibinde unutulmuş siyah beyaz fotoğraflar gibi
kırılan her şey kalbime benziyor bu aralar...

Bazen istesen de konuşamazsın.
Kelimeler düğümlenir boğazında,yutkunamazsın.
Burnunun direği sızlar,gözlerin buğulanır,
Söylesen de canını acıtır,söylemesen de acıtır.
.
Hani derin bir nefes alır, nasıl sevdiğini

Kelimelerin gücüne seninle inandım ben.

Mesela........
Minicik bir "Canım" demen,
Ömrümü törpüleyen uzaklığına kafa tutuyor
Senli niyazlarımı tel tel avuçlarıma döküyor

Gözlerinden anladım, gidicisin.
Yalanlayan ifadelerle bakıp da yorma kendini.
Ben yeterince üzüldüm, bırak üzülmesin dizlerin.
Yorulmasın kaldırımlar ve
Daha yolun başında takati kesilmesin gülüşlerin.
Artık şafaklarımda ki sükunet hayal.

Hüznün dibine vuran,sesimin yetmediği, söylemeye çalıştıkça tıkandığım,
o atarlı, eyvallahı olmayan bütün şarkılar yalnızca benim...
Kendine pay çıkarma...!

Bıraktığın yalnızlığı, açtığın yaralarımı örtbas etmeye çalıştığım,
kıyasıya çarpıştığım ama bir çoğundan galip gelemediğim

Kıymetimi ne zaman anlarsın biliyor musun...?

Bana çok gördüğün ne varsa hepsinin uzağına düşünce,
Övündüğün onca kalabalığa rağmen her gecen yalnızlığa bürününce
Tuttuğun sahte ellerin soğukluğunu sol yanında ki heveslere yem edince
Bana çektirdiğin onca acıyı bir başkası da sana çektirince anlarsın...

Sana yüzlerce şiir yazdım da,
Tozlu yüreğine iki satırlık cümle bile olamadım.
Şimdi kalkmış; olmayan bir aşkı, sahipsiz uçurumlardan atmaktan bahsediyorsun.
Firari sevdanı şahit gösterip, kalan son umutlarımı da sayfa sayfa katlediyorsun.
Oysa ben uzun zamandır illegal bir yalnızlığın pençesindeydim.
Ve yaşanabilecek tüm kahroluşları evlat edindim.

Hayatımdaki en büyük kavgaların şahidi.
Gizli gizli ağlamalarımın suskun tanığı.
Mutluluklarımı bir ekmeği bölüşür gibi bölüştüğüm sırdaşım.
En az benim kadar yalnızım.
Dertli başım gibi dimdik,asil duruşlum.
Gel senle son kez selamlaşalım.

İstanbul'dan farksızım bu aralar reis...
Dışım ışıl ışıl,içimi kaplamış kapkara bir is.
Yüzlerce martı havalanıyor çığlık çığlığa sanki bağrımdan.
Yokluğunu düşündükçe lokma geçmiyor boğazımdan.
İstanbul'dan beterim bu aralar reis...
Aklımdan atamadığım anılarının trafiği tam bir felaket.