Birini,
Açlıktan nefesi kokan ve bayılmak üzere olan,
Tavukçuya da dönerciye de götürseniz
“Kokoreç yiyecektim” demesini bekleyemezsiniz;
Tercih, toklukta başlar.
Şöyle kallavi bir küfür edeceğim orta yere!
Unutulmamak için
Hatırlanacağınız bir şeyleriniz olmalı.
İşinizi insanlara bırakırsanız
Silerler adamı!
Bir çift sözüm var hepinize:
Karı-koca yemeğe gelsenize.
Ayıp ediyorsunuz, tabii ki bize
Yalnız henüz söylemedim yengenize!
Demokratik bir aile bizimkisi
Tam diyordum ki,
Bende eser bile kalmadı aşktan;
Dilim hastalandı, sustu şarkılar.
Sen çıkageldin;
Bir günüm geçmiyor seni anmadan;
Ey sevdiğim,
Gitse de gitmese de hoşuna,
Pek çok ömür geçip gider boşu boşuna.
Bilsem ki kimse gelmeyecek,
Benim dönmeni bekleyecek.
İlk karşılaştığımızda düşmanca davranıyorsak birine eğer
Düşmanı kendiliğinden biliyor olmamızdandır bir şekilde;
“Frekansımız tutmadı”,
“Pozitif enerji alamadım” lafları
Modern izahatı olabilir işin.
Dostça davranıyorsak, veriyorsak o kişiye değer
O gün,
Seni istemeye, beni ayırmaya geldi gelenler;
Ben artık iflah olmam, ölürüm; bilir bunu bilenler.
Yara içeride; pansuman şifa olmaz bu derde,
Kimsenin başına gelmesin bugün bana olanlar.
Ha öldün, ha ayrıldın,
Bir gün sürer unut(ul)mak;
Bırak, hayır ile anılsın adın,
İyi bir şey değil ah almak.
Olmaz kendi başına,
İnsana insan lazım;
Ocak lazım kışına,
Bahara Nisan lazım.
İnsan insana muhtaç,
Sağa sola çevirme, eğ önüne başını,
Yarınlara bırakma sakın ola işini.
Ne gençlik ne güzellik kalıcıdır dünyada,
Darda kalıp darılma, sık birazcık dişini.
Bilirsin büyükler öyle der:
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!