Çağdaş Öztürk Şiirleri - Şair Çağdaş Öztürk

Çağdaş Öztürk

İnsan olsan,
İnsan kalsan,
İnsan ölsen;
Budur;bilsen.

Beni öldü kabul etsen olmaz mı?

Devamını Oku
Çağdaş Öztürk

Eskiden de,
İnsanlar bizim düşündüklerimizi düşündüler ,
Bizim hissettiklerimizi hissettiler,
Duyduklarımızı duydular,
Gördüklerimizi gördüler,
Bildiklerimizi bildiler;

Devamını Oku
Çağdaş Öztürk

Boş bir tuvalin önüne geçen ressamın,
Bazen sert,bazen yumuşak darbelerle,
Ve canının istediği renklerle,
Oluşturmaya başladığı resmin ne olduğunu,
Ancak biterken belki anlarsınız.
Bittikten sonra bile anlaşılamayan resimler çoktur;

Devamını Oku
Çağdaş Öztürk

Sen çıkmadan önce karşıma,
Tamda diyordum ki, her şey bitti, buraya kadar:

Erimeden dağlarımın tepesindeki son kar,
Ölümün kıyısında geldi buldu beni bahar.
Kurak topraklarıma Nisan yağmurları yağar,

Devamını Oku
Çağdaş Öztürk

Ben de bir insanım, inmedim gökten,
Senin gibiyim, etten ve kemikten.
Kırk günlük iken bıkınca sütten,
Kesilmişim anne memesinden.
Ayazı donarak,
Sıcağı yanarak öğrenmişim;

Devamını Oku
Çağdaş Öztürk

Yol ayrımıydı,
Ben sağa gittim,
O sola gitti;
Her şey o ayrımda bitti.
Yol vardı,
Akıl vardı,

Devamını Oku
Çağdaş Öztürk

Demeyesin diye,
"Unuttum ne varsa bildiğim,
Bilinmezlik deryası kaldı elimde;
Aşk ile her gün kapısını çaldığım,
Bir şarkı olarak kaldı dilimde."
Alışasın diye yokluğuma,

Devamını Oku
Çağdaş Öztürk


Aşk bir mevsimdir;gerisi dört,
Varlığı derttir,yokluğu dert.

İyi olup olmamam da umurunda olmayacak bir süre sonra;
Unuttuğu için unutulur insan .

Devamını Oku
Çağdaş Öztürk

Sakın kendini suçlayıp durma!
Yapması gerekeni yapar insan.
Eylül hüzün getirdi bu yıl,
Varırsak,bakalım ne getirir Nisan?

Kış ortası çok görülmüştür,

Devamını Oku
Çağdaş Öztürk


Aklıma sen geldin be Barışım,
Aklıma sen geldin;
Ve gözlerime yaş getirdin.

Devamını Oku