Burhan Güler Şiirleri - Şair Burhan Güler

Demirden bir geceydi,
Karanlık,
Ama yıldızlar vardı içimde.
Bir gardiyan geçti,

Bir gün, hiçbir şey olmamış gibi
çekip gittin.
Ne bir teşhis koydun,
ne de bir otopsi bıraktın ardında.
Kalbim, bir patoloji raporu gibi sustu o gün—

Gözlerinle başladı her şey.
Bir pencere gibi açıldım sana,
Ama dışarısı değil,
İçerisi üşüyordu.

Bir dolabın içindeyim,
Yetmiş iki gündür.
Anahtar deliğinden sızan ışıkla
Zamanı ölçüyorum.

Nasılsın dedin.
Sustum.
Çünkü kelimeler,
Senin sesin kadar nazik değildi.

Nasılsın diye sordular,
Bir otel odasında uyandım o sabah,
Perdeyi araladım,
Güneş değil, bir boşluk sızıyordu içeri.

Sen gittin.
Sebepsiz.
Sebepsizlik, en büyük sebepti belki.
Ben kaldım.
Kalmak, gitmekten daha uzun sürdü.

Sen gittin.
Ne bir teşhis koydun gidişine,
Ne bir reçete bıraktın ardında.
Kalbim, bir poliklinik gibi şimdi—
Her gün başka bir acı,