Burhan Güler Şiirleri - Şair Burhan Güler

Koparılmadan yaşamayı amaçladım kendime,
Silinmeyen hayaller kurupta yaşamayı
Acılara boğulmadan,hiçe sayılmadan duygularım
Vurulmadan,hayatım kahpeliklere
Kahrolmadan,bahtıma öfkelenmeden
Bir şiir olsun isterdim hayatım.

hani olur ya
sana bir şiir yazarsam günün birinde
gülüşünü bıraktığın o uzak şehirden
balıkçıların barınağı o sahilden
yağmur yüklü bulutlar bıraktın bana
hani sen gittin ya

kaç şiirle anlatılabilir
bendeki yerin
kaç cümle devirdim biliyormusun?
bir tek gülüşünü anlatmaya..
ya gözlerin
onları anlatmaya kaç şair

çocuk gözüyle,
sana olan dokunuşum,
çocuk sevincidir,
sana olan tutkunluğum.
memleket özlemisin,
yüreğimdeki yangına

yıllarca kuşatıldınız,
taş duvarlar, tel örgülerle.
yakılıp yıkıldınız zaman,zaman
onca adaletsizliğin ortasında,
ölümle kucaklaştınız,baharındayken hayatın.
en yanlız olduğunuz zamanlarda bile,

yitik bir kentin
yitik çocuklarıyız biz
ne sen barındırdın sokaklarında bizi
nede biz seni göz bebeklerimize düşürebildik
halbuki
sığdıramamıştık seni hayallerimize

sen, benden gittikten bu yana,
yüzüm hiç gülmedi...
yüreğimi buzlar kapladı,
senin yerine, hiç kimseyi koyamadım.
birlikte gezdiğimiz dağlara,
bir daha uğramadım.

Seni sevmek
Azılı bir fırtına sonrası
Güneşin su yüzeyine yansımasıdır
Seni sevmek
Baharı müjdeleyen kardelen kadar anlamlı
Ve asi olma olgusudur

ben seni,
bu kentte sevdim.
bu kent,
seninle bir başka güzel.
bu kenttin,
görkemli minareleri,

Bir duvarın dibindeyim,
Adımı unuttum.
Sesimi de.
Ama hâlâ bir anne sesi gibi