ah bu vicdansız şairler
her günü ayrı bir kefeye koyup giderler
gece bahtsız şiirler
hüzün var, ayrılık var, gün akşama küser
oysa ki mutluluk var kaf dağının ardında
ırak ve onulmaz derde düşerken sözcükler
Sabahın şafağında
Hafif bir rüzgar esintisi vuruyor yüzüme
Bir iğne ucu kadar sızı var bedenimde
İncecik bir sızı
Ruhumda bir sıkıntı
Bütün damarlarım daralmış
Bilen var mı?
Girişini çıkışını dünyanın
Zarar veriyor insan acımasızca hayata
Zaman zaman
Kötü olmadı hiç bir şey insanın olduğu kadar
Hoyratlığından hoşnut kalmadı hayat
İnsan mevsim gibidir aslında Leyla
kış bembeyaz örtüsüyle kaplar üzerimizi
soğuk
insan da öyle değil mi?
sarıldıkça bizi üşütenler vardır
bilirsin
Irgat
Çukurova ırgatlığı sanki seninkisi
ağır mı ağır yükün, sıcaktan değil ki gönülsüz göçün
sevdiğin kadınlar gibiydi ol kızıl güneş
gözlerinde yorgunluğun izi
Yarınlar bizim
Barış, dostluk, kardeşlik için
Kim durdurabilir bu coşkun seli
Güçlüyüz, inançlıyız
Emek bizimdir
Can veriyor hayata işçinin inatçı eli
Yeni uyandım senden ve geceden
Günün etkisi geçmedi hala
Mutluluğa dair şeyler var içinde
Masmavi bir gökyüzü
Dar sokaklar
Keman sesi eşliğinde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!