Ne güzel mutlu ettiysem seni
Hüznü terk etmenin suçluluğu üzerimde hala
Çok eskiden tanışırız
Hüzünle
Seni tanımadan önce
Zihnimde kaybolmuş hayat hikayen
anımsamıyorum
şimdi kış mevsimi gibi dolu gözlerin
sonbaharı ellerinden tutup getirmişsin
hazan mevsiminde kırık kanadın kolun...
söylesene
Elim kağıda kaleme gitmez bu gece
Ben bakarım gözlerine
Sen bakarsın gözlerime
İçimizde bir kıpırtı yüzümüzde bir neşe
Uzak duruyoruz derde,kedere
Yanı başımızda kederli bir şarap şişesi
Elim gitmez bu gece
Ne kağıda ne kaleme
Arkadaş olmak istemem derde,kedere
Yanı başımda kederli bir şişe şarap
İçimde yalancı bir neşe
Korkarım el uzatmaya
Yakınımızda değil
Mutluluk
Uzaklardayken çıkıyor ortaya
Hasretlik
Hüzünlü bir sevda türküsüyüm ben
Çok uzaklardan
Rengi senden
Sevdası benden hayatın
Bir gün ak
Başka bir gün kara
Fark etmiyor gönül
İçinde sen olduktan sonra
gökyüzünü gösterdin bana
ikinci baharda
yüzünde gök mavisi
kardeşliğin rengi
kızıl bir güneş doğuyor şimdi
her sabah yeniden
Hüzünlü akşamlarda
daha çok
düşünüyorum seni
uykusuz gecelerde daha fazla
kapanıyor gözlerim
gözyaşı gibi akıyorsun yüreğime
Leyla sen ne içiyorsun yahu
denk gelse de
nasiplensek şişenin dibinde kalandan
sen nerelerden geçiyorsun Leyla
kaldırım taşları emrinde amade
ahşap masa, kırık sandalye
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!