Birsen Ateş Şiirleri - Şair Birsen Ateş

bir kadın ağlıyor
yedi tepenin ardında
kimseler duymuyor
için için ağlıyor

gözleri denizde

şimdi
yağmur mevsimi
tam sevişme vakti
ıslak yağmura karışmış
dudakların da ıslanır gibi

her şiirimde
diyorum ki kendime
ölümü yazma!
elimde değil dökülüyor
dudaklarımdan soğuk ismi.
üşüyor kalemim

dudak kıvrımında arardım
sıcacık gülüşlerinle
kaybettiğim yüzünde beni


baktığımda aynaya

d u y a m a z s ı n
ne bir söz ne bir ses
içimde acılarım
kırgınlıklarım terkedilmişliğim
özlemlerim içimde saklı
baharı bekliyorum

değmezmiş acılara
gözyaşlarına

anladım

aşk yalan

ellerimde kaldı yüreğin
bakışların düşlerde
kimsesiz bir sevgiydi
öylesine garip bir çocuk gibi
aldım büyüttüm
emzirdim sevdanın göğüslerinde

kırık aynalardan bakıyorum
_______kendime
kesik kesik görüntüler

tanıdık sevişmeler
ruhum öpüşlerde

bekleme
gelmem artık sondu
düşlerimde bile yoksun


senli sensiz gidişlerim