Birsen Ateş Şiirleri - Şair Birsen Ateş

en hüzünlü anlarımdayken şehrimin
boğulur acılarımda bir deniz
gün batışında garip bir kızıllık
saçlarıma vurur
ölürüm

usulca gecelerime yaklaşan
şiirlerin duldasında gördüm
sahipsiz zamanlarımın konuğu
gitmek isteyip de gidemediğim
takılıp kaldığım gülüşlerindi
beni sana bağlayan

inmeden gözlerimdeki hüzün bulutları
iflah olmaz yüreğim
atabilseydim içimden
veda ederdim belki acılara
kuruyorum bitmeyen rüyalara
gördüğüm hiç bitmeyen ateşlerde

manayı terk ettiğim
gecenin
kuytularında
sırıtıyor sinsi bir ihanet
arafta mı bekliyor
hüzünbaz sevişmeler

al işte
bırakıyorum ardımda
makyajı dökülmüş kirletilmiş şehrini
eteklerini toplamaktan aciz
sevmiyorum yokluğunda

dolaşırken
gerçeğimi bulmak için yollarda
henüz aşk için çıkmamışken
adressiz mektuplar gibi gelirdin
şiirlerin duldasında

alnıma asılmış kaderim
mor bir hüzünle kol gezerken
ruhuma iltica etmiş gölgelerdi
gördüğün
içimdeki ölüm sessizliği

sığındığım güneşimdin
sıcacık yüreğimde
zamansız açtı çiçeklerim
kapıldım
yine poyraz rüzgarına
don tutuyorum ayazında

bıraktığımda
böyle değildin
usulca ördün duvarlarını
dışarıda kaldım yine
buz gibi ayazda