Birsen Ateş Şiirleri - Şair Birsen Ateş

vakti geldi artık
kelimeler bile intihar mevsiminde
gittiğin yolları unutsa da gözlerim
hala benimlesin
gecenin ayazı çökmüşken içime
henüz sokulmuşken sıcağına

ruhsatsız bir tutkuymuş
gelip geçen
üç mevsimi yitik
koynunda örseledi en güzel anları
yarınlarından emanet düşlerle
saflığımın girdabında boğulurken

gözlerim
yenik düşerse uykuya
o zaman düşlerimdesin

henüz bilmiyorum
kimsin

martıları sevdiğim gibiydi
seni sevmek
çığlık çığlığa coşkulu
sahipsiz bir gecede
kızkulesinde
dolaşıp durdun kıyılarımda

tam unuttum derken
içince
sen kesiliyorum
gel diyemediğim.
unutamadığım
uzaktaki yakınım

beklemeyin benden bir adım
ben kimseye ait değilim
harcamayın mısraları boşuna
ben her zaman benimleyim

adıma şiirler yazmayın

kıyılarında geçirdiğim
zamanlara bağlanan
masum sevgiydi sana sunulan
sıradan olmayan özelimdin
hiçbir zaman bilemediğin

hesapsız acı çekerken
unutamadığım maziyi
boşluğa uzandı ellerim
ve bir akşam
isyan etti yüreğim sensizliğe
şimdi

sözlerinde kaybolduğum
eprimiş yitik çocukluğum

insan dediğin asil olmalı
birazcık da gururlu
anlayışı olmalı
özürlerini bilmeli
birazcık da seviyesini
hala anlamadıysan