Birsen Ateş Şiirleri - Şair Birsen Ateş

ölüm
vurdu en derinden
buz mavi aralıktı gidişin

unutamam seninle öldüğümü

şimdi ne desem boş
hangi birinden başlayayım
ne söylememi bekliyorsan
söyleyeceğim

ıssız bir gecenin içindeydi gölgem
hüzünlerim taşıyordu
öfkesini gizleyen aynalara

ruhuma dokundu yine bahar
kalkamıyorum düşlerden

sardı yine soluğumu anlamsız yaşam
sen yoksun hiç olmadın ki
alıyorum derinden bir nefes daha
yaşıyor muyum

solgun bir aynadan

suretinden aşk yarattım
düşlerimden dileyerek
kirlerini temizle
yürek(siz) im

gecende içine düşmüşüm

geçmiyor
yokluğun da günler
pusulasız yönlerinde
kayboluyorum zamanın

huzur bulduğum

kim derdi ki
veda edip
gideceksin sessizce
sen bile bilmiyordun
deniz gözlüm
hala inanamıyorum

Yaşadıklarımı yaşamadın ki
Sen hiç öldün mü?
Tekrar tekrar ölüp dirildin mi?

Bilemezsin ki..

anlamazdım
gayretlerini emeklerini
sadece izlerdim
yıllar yılı koşuşturmanı

anne olunca anladım

.


hapsolmuş sızıyla
karanlık bir sonsuzda
dağlanırken ruhum