Yürüdüm, yürüdüm... Yol bitecek sandım, bitmedi.
Yazdım, yazdım... Kalemimin mürekkebi bitecek sandım, bitmedi.
Çünkü öyle bir Rahman'ın kuluyduk ki;
Umutsuzluğa ve karanlığa düştüğümüz vakitte hemen bir ışık yakar kalbe.
En çaresiz zamanda çare, dertler dağ olduğunda da derman olur benliğe…
Hem yalnız bırakmaz ‘O’ kullarını, sever, çok sever…
Sen kocaman çöllerde bir kalabalık gibisin,
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.
Devamını Oku
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.
