her ocak bir aşk ateşiyle yanıyordu,
ve bir kadının buz kesmesiyle sönüyordu..
bir adam kaybolup giderken kendi hayatında,
birdaha aynı sıcağı bulamıyordu..
umut da öyleydi benim için.
bir aşk ateşiyle oluşuyordu,
bir adamın buz kesmesiyle yokoluyordu...
bir kadın kaybolup giderken kendi yüreğinde,
herşey biranda bitiyordu..
birdaha da hiç ama hiç kimse aynı sıcaklığı,
aynı umudu yaşamıyordu..
bir adam eksilmiş hayatına devam ederken,
bir kadın asla tamamlayamıyordu kendini..
ve bir çocuk!
bir çocuk eksilmiş hayatına devam ederken,
asla tamamlayamıyordu kendini..
her çocuk bir aşk ateşiyle oluşuyordu,
ve bir kadının buz kesmesiyle yok oup gidiyordu..
her çocuk umut gibiydi..
bir adam kaybolup giderken;
çocuk birdaha aynı ocağı bulamıyordu..
ve buz kesen bir kadını ısıtmaya asla gücü yetmiyordu..
her ocak bir aşk ateşiyle yanıyordu,
bir çocuk yapayalnız kalırken;
ocak hiç yanmamacasına sönüyordu..
kadın buz kesiyor adam gidyordu..
Kayıt Tarihi : 3.6.2008 16:01:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
annemin babamın ve bnim hikeyem.. tüm buz kesen kadınlara yok olup giden adamlara ve yalnız kalan çocuklara bu şiir..

bir çocuk yapayalnız kalırken;
ocak hiç yanmamacasına sönüyordu..
kadın buz kesiyor adam gidyordu..
harikulade kalemin daim ilhamınız bol olsun saygı ve sevgilerimle kutlarım
TÜM YORUMLAR (2)