Bir Eylül sabahıydı, vakit çok erken,
Öyle mahzun baktın ki dönüp giderken,
İçimdeki çocuk gitme kal derken
Gözlerin gözlerime takıldı kaldı...
Bir gülüşün vardı ki gönüller yakan,
Okşayan elâ gözler sevgiyle bakan,
Biliyorum ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Devamını Oku
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki