Ben dağınık biriyim
Benden kes ümidi sevgili
Bugün çok severim seni
Yarın yoksundur bende
Beni sevme öyle sıkıca
Koyma kalbine sakın
Bırakıp kendimi
Gidesim var kendimden
Terk edesim var.
Yorulduklarımı,
Mutsuzluklarımı ve de
Hayal kırıklıklarımı,
Vakit ayrılık vakti
Yine elveda yine bir son
Ve yeni başlangıçlar için
Gidiyorum...
Elimde çantam
Kalbimde hüzünle gidiyorum
Seni yüreğimin yorgun kıyısına ektim
Git hemen şimdi, vakit varken hala
Git ki yüreğin acımasın artık
Yüzünde açan çiçekler
Hiç solmasın
Bırak beni ve git
Gitme uzaklara sakın
Seni incitirler be gülüm
Kırarlar kanadını, uçamazsın artık
Ararsın beni yanında ama
Bir daha bulamazsın
Eller seni taşıyamaz ben gibi
Yaşamak bu muydu sence
Herşey oldu bir yalan
Giden kaldı, gelen döndü
Bense kaldım bir başıma
O sözlerin, anıların hepsi
Kaldı şimdi birar acı bana
Her şeyi içime atmamın
Bir ömür boyunca,
Bana ne verdiğini düşündüm.
Beni üzmekten ve
Kendimi ifade edememekten başka,
Birşey vermediğini anladım.
Söndü gözümde ışık
Kalmadı ağlayanım
Bir yanım paramparça
Diğer yanımda hüzün
Rüzgarım terse eser
Yüreğim yangın yeri
Her şeyim vardı aslında
Sen hariç her şeyim vardı
Bir şey yapmak istiyorsam
Engel olamazdı kimse
Hiçbir sebep, hiç kimse
Beni durduramazdı
Şu gurbetin yolları neden çekilmez
Neden böyle çok yoruldum ben
Şu fırtınalı hayatım ne zaman dinecek
Daha nice ve hep aynı sorular
Gözlerimin yaşı kurumadan tekrar bir yenisi
Biliyorum hayatın her zaman
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!