Behçet Necatigil Şiirleri - Şair Behçet ...

(Sana bu yaradan ölüm yoktur,)

Sana bu yaradan ölüm yoktur,
Anan sütü, çiçekler merhemdir sana!
Bir doktor sizi falanca hastalıktan
Yatırıp tedavi etmek ister

Ürperen sokakları süpüren tipide
Yürürken hızlı
Şimdi değil sonra
Vurur yüzünüze aralık kapımdan
Bir garip yaz sıcaklığı.

Bitkinim, bitkinsin
Saçlar ağarır ümitlerle beraber
İnsanın evi olması
Büyülenmiş gibisin.

Satırlarda soldu yüzün

Bir lobut sallıyor boşluğa kendini
Egzersiz.
Kırlarında kargaşanın
Yaban beygiri eyersiz.

Kıyım kum

Parkın kuytularında
Çekilip kabuğuna
Yatışsın gürültü
Bekler kaplumbağa
Al benden de o kadar.

(Cevdet Kudret, Karagöz,
cilt II, 1969,
129’da, not :)

Meddah İsmet
1851 - 1914

Yürür asfalt ovalarda abdal.
Vitrinlerin düşen kepenklerinde
Hep hüzün çeşmeleri: lambalar.

Yüzer gibi önce bir tulum yavaşça
Yanaşır kıyımıza eski diclelerden

Pencereye kar düşünce
Çalar akşam çanı uzun,
Evi düzen içinde
Hazır sofrası çoğunun
Gezgin-göçebe kimi de
Gelir karanlık yollardan kapıya

Yarı yüzüm gölge, yarı yüzüm ışık
Ansızın koptu aradaki bağ.
Yasak bölgelere girdiğimdendi
Birdenbire duruşum.

Ben buradan giderim, çok geç oldu

Allah beni çirkin yarattı,
Cazibem yok yürürken.
Kahveci kızına mı bakılır,
Güzelle dururken.

Fakir doğup büyüdüm,