Baki Şiirleri

Râh-ı çeşmümden dile tâb-ı ruh-ı cânân gelür
Hâne-i câna ziyâ-yı mihr-i nûr-efşân gelür

Vasl-ı yâra cân ile oldur hırîdâr oldugum
Gelse biñ nakd-i revâne bir demi erzân gelür

Micmer-i zerrîn-i mihri çarh gerdân eyledi
Ûd u ‘anber kıymetin bûy-ı gül erzân eyledi

Bülbül-i şûrîde-dil kıldı niyâz-ı ‘âşıkân
Gonca-i gannâc nâz-ı nâzenînân eyledi

Dökilmiş zülf-i müşgâsâ o kadd-i dil-sitân üzre
Döşenmiş sâye-i Tûbâ bihişt-i câvidân üzre

Ten-i pâki ‘arak-rîz olmış ol serv-i gül-endâmuñ
Dökilmiş katre-i şeb-nem nihâl-i ergavân üzre
19

Perde-i şâm olıcak mihre nikâb-ı ruhsâr
Zâhir oldı gözüme hey’et-i ebrû-yı nigâr

Âfitâb üzre meger hâme-i dest-i kudret
Çekdi bir med nitekim hâcib-i rûy-ı dildâr

Urınup farkına bir tâc-ı mücevher sünbül
Oldı iklîm-i çemen tahtına server sünbül

Şeh-levendâne şikest eyledi tarf-ı külehin
Gögsinüñ dügmelerin çözdi ser-â-ser sünbül

Hûrşîd öñinde şu’lelenür mâh-ı nev müdâm
Gûyâ ki şem’a karşu görinür kenâr-ı câm

Câm-ı hilâli hep bilece gördiler bu şeb
Halk-ı cihâna kıldı Hudâ rûzeyi harâm

Kadr-i eşküm ol bilür kim kıymet-i gevher bile
Rûy-ı zerdüm hoş görür şol kim ‘ayâr-ı zer bile

Nefha-i ‘anber tutar zülfi hamından ‘âlemi
Kanda gitse iki yanında iki micmer bile

Leb-i la’lin hayâl it gûşe-i ‘uzletde pinhân ol
Dilâ hem kân-ı gevher kıl özüñ hem gevher-i kân ol

Eger tahsîl-i derd itdüñse düş kûy-ı harâbâta
Seni gene itdiler çünkim mukîm-i künc-i vîrân ol