Şu andan öteye Yol gitmiyor.
Varı da,
Yoğu da
Yalnızca Kendi eksenim.
Tam olarak ne zaman
Geri adım atmanız gerektiğini bilmelisiniz.
Ne zaman gideceğinizi bildiğiniz gibi
Ne zaman geleceğinizi de bilmelisiniz.
Gözlerinde dalga mavisiydim ben.
Zihninde güneş alevi,
Teninde zeytin ağacı,
Ruhunda rüzgar yeliydim.
Farkında değildin.
Kusuyorsam
bakma kusuruma
sebebi var
hani...
midem ağzıma geliyor
Biliyorum ve
Tükenmiyorum.
Farkına varıyorum ve
Yazıyorum.
Sığınırdım kendi seslerime
Kollarımdayken düşü yüzünün.
Senden artakalanlardı onlar
Annemin serin gülüşleri gibi.
Doğardın kendi güneşlerine
Mavimsi illet bir gri,
beyazların tükettiği,
siyahların yeşerttiği.
Nefesi alan ruh
şükrederse,
Şiirler yazıyorum,
her kırık hikâyenin ardından.
Büyük komediler ruhuma böyle sızıyor kirli donlardan.
Görmediklerimle paylaşıyorum
görünen it yaralarımı.
Kendinden olma O zalim,
Sessiz itaatsizliğiyle eşeler yenilgilerimin toprağını.
(Karşımda) bin boşluk daha!
Gene!
Gömdüm seni.
Hatıra, âşık dua'dır şimdi.
Kederdir umut, sevincim kayıp.
Dolunaya gömdüm seni.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!