Artık ne inlerde besler kendini o boz ayı,
Ne de dinlerde bulur hakkını o köle.
Lambalarımız yenilendi;
Takvimlerimiz küçüldükçe.
Zamanın atası: hızdır.
Bizi
yarattığından ötürü değil,
yarattığını bizden ötürü
sevmeyi dene.
O zaman farkedersin ki,
önünde oturduğun kapı,
Lekesiz bir hayalim
Ve aydınlıktır bugünüm.
Sevgilim artık isimsiz.
Sildirmiş kütükten ismini.
“İsimsiz sevgili.”
Biz unutanlardan değiliz,
Sen o güzel kafanı yorma.
Atla bir bir yılları birdir-bir.
En sonunda,
Yeniden uyuyuş ve kalkış…
Sara nöbetleri
sıçramalar ve hakimiyet kaybı.
Sinir sistemimde sıkışıp kalması düşüncelerimin ve
Kaldıramaması duygularımın
kendi ödevlerini
Yanılıyorsun güzel söz,
Derin söz,
Sandığın O değilim!.
Zaman bir ilizyon bende.
Kaçar dururum,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!