Her defasında korkarak kaçıyorsun.
Gönül kafesinden telaşla fırlayan,
kendini zamana adamış nefes gibi.
Nefes: ışık,
gönül kafesi: karanlık.
Sevindim.
Güneş açmış.
Erken açmışım gözlerimi.
Su uyanmış.
Gördüklerim rüyaymış.
Bir bebek sevmişim rüyamda.
Hani bazı bazı gidiyorsun ya benden,
işte şimdi gittiğin an gibi…
İşte tam da o dem,
dalgalı bordo meltem,
vuruyor ta inceden
inceme…
Her kişi, zor’a oynuyor zarını.
Ne de olsa kolay ölmek istiyor O.
Haberdar olduğun gerçekler
Kapatıyor olsa da kalp kapaklarını,
Yine de dimdik nefes alırsın sen.
Mahçuptur yıldızlarım,
Yok olurken gözlerinde.
Küçülttüm varlığımı
Bizzat —
Kendi ellerimle.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!