((24.08.2025 de kaybettiğim babama yazdığım şiir))
Ben, bir tabutun tahtasına tutunan son kalp atışıyım.
Sessizliğin nabzında,
zamanın sönük kandili,
kayıp bir saatin ibresi.
Ve şimdi sen,
Her zaman yanımızda olacak kadının
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Devamını Oku
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta