Ne zaman yara almış bir kalp görürsem eğer
Yürekte feryatlarım arşı alada inler
Çektiğim onca acı bağrımı yakar deler
Gözyaşlarım çaresiz sel olur akar gider
Bırakıp gidince sen kalakaldım burada
Ağladım inledim feryadımı duymadın
İçinde ki kör düğümü bir türlü çözemedim
Sevdalı gözlerime aşkla bakamazmıydın
Bu sevdanın önünde bir diz çökemezmiydin
Çok uzak yerlerdesin hayalimde bir cansın
Beklersin sevdiğinden sana gelmez bir haber
Kat kat olur acılar yürekte sızı başlar
Vazgeçmek istesen de mantığın kabul etmez
Gönül bir kere sever iki kere aşk olmaz
Küllendi alevlerim apansız söndüm
Ruhumu öldürdün ruhsuz bu beden
Dert olup içime doldun aniden
Yüreğimde yanan kor oldun benim
Işıklar sönüyor yok oluyorsun
Eğer gün doğmuyorsa beklediğim sabaha
Neye yarar beklemek umut yoksa yarına
Ayrılık denen yazgı yazılmışsa alnıma
Çaresiz kaldı yürek kadere yenik düştü
Yokluğunu düşünmek bile bu kadar zorken
Ben senden fazla bir şey istemedim’ki,
Beyaz atlı prensim’de ol demedim.
Ben senden sevgi dilenmedim ,
Ben sadece beni sevmeni istedim.
ALMA KALBİNİ BENDEN
Sen benim baharımın dört yapraklı yoncası
Yeşil yaprak arası kırmızı gül goncası
Kalbime kor düşürür dinlediğim her şarkı
Ne yaptıysam dinmedi yüreğimde ki sancı
El ele tutuşup ta göz göze bakışma yok
Sevda mıdır aşk mıdır nedir bu bizimkisi
Sen orda vurdun duymaz ben burada kör ayvaz
Bu aşkın ateşinde yanmanın anlamı yok
Dilde açtığın yara gizli kanar sinemde
Bıkmadı kalemim seni satır satır yazmaktan
Sayfalar dolusu yazıldın taştın sayfalardan
Yine de seni anlatamadım
Uzun zaman odu sanki dün gibi
Gamzeli gülüşlerin geldi aklıma
Anılarım canlandı birden
Bir sıkıntı sardı yüreğimi
Duygu seline kapıldım
Kendimden geçtim Annem
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!