Bu sevda uğrunda verdiğim savaş
Acıyla kavruldum hasretlik yoldaş
Seni yaza yaza kalem usandı
Kelimeler bitti tükendi lûgat
Aşkı oyun sandın hafife aldın
Gönlün ile gönlümün,derdi nedir sevdiğim,
Bülbül gibi şakıyan, birden sustu dillerin.
Nerede hata yaptım,kusurum neydi benim,
Nefret zehrini saçtın,yok ettin hayatımı.
Gönlümden gönlüne sevgileri gönderip
Gecenin ortasında uykularımı bölüp
Yokluğuna ağladım yere kapanıp
Tükendi dermanım yoruldum artık
Hangi biçare yürek,ben gibi atar böyle,
Hangi veda yüzüme,tebessüm katar söyle.
Senden ayrı besteler,çalsın gönül telinde,
Çektiğim onca dertten,yorgun düştü bu beden...
Yıllardır sevdim seni söyle yalan mı,
Kalmadı takatim halim perişan.
Bir kerecik gülümse bana umut ver,
Bu kadar zulüm yapma ne olur.
Senin peşinden yıllarca koştum,
Kurumuş yaprak gibi savrulup durdum
Söyle kader neden, hep ağlattın gözümü,
Bir gün olsun güldürmedin yüzümü.
Hiç hesapta yokken aşka tutuldum
Oradan oraya savrulup durdum
Hasretinden içim yandı kavruldu
Yıkıldım tükendim zaman içinde
Ülkem işgal altında büyük sıkıntıdaydı
Haykırdı kadın erkek ihtilal var ihtilal
Millete önder oldun yol gösterdin bizlere
Herkes oldu tek yürek koştu düşman üstüne
İnin inim inliyordu aç ve sefildi millet
Ülkem işgal altında büyük sıkıntıdaydı
Haykırdı kadın erkek ihtilal var ihtilal
Millete önder oldun yol gösterdin bizlere
Herkes oldu tek yürek koştu düşman üstüne
İnin inim inliyordu aç ve sefildi millet
Bir sanahın soğuk aydınlığından,
Acıyan bedenimin sol yanından.
Hayal ettiğim en sıcak anından,
Bir umut ver bana gözlerim aysın.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!