Aytekin Orhan Şiirleri - Şair Aytekin Orhan

Hissediyorum
İçimde bir volkan
Ha patladı ha patlayacak
O denli öfkeli
Öyle içten, öyle sessiz beslenirken
Kendi tüneğinde

1-
Geçmişin izlerine dokundukça;
Şimdi ne çok eksildiğimizi görüyoruz.

2-
Bu aralar biraz sessizim, çokça sensizim, az şiirsizim, kimsesizim anlayacağın sensiz h/içim...

1-
Bir şiirin en can alıcı yerinde vuruldum diyebilmeyi isterdim.
Şiir gibi bir şiirin içinde yüzebilmek adına ve yüzerken boğulmak uğruna...

2-
Geceler

1-
Çok konuşmuyorduk
Anlamıyorduk bile birbirimizi
Farklı bir sürüklenişti diyebilirim
Sürmesi istenilen
Bir adının olup olmaması sorun edilmeyen

1-
Şehirler sessiz bir o kadar yalnız
Yağmurlar yıkarken sokakları
İçimizde kimsesizlik ve hayatın sorgulanışı
Zaman dur artık inecek var

1-
Geçiyorsun şehrimin sokaklarından
Bir şiir vuruluyor caddelerinde
Ve gözlerin ışık tutuyor karanlığa
Bir şiir yolunu buluyor susamışlığına

Öyle doluyum ki seninle
İçten içe, kalpten kalbe, gözden göze
İliklerime kadar çekilmiş senliğim
Ve sen gitmişsin
Böyle sınır tanımaz bir bekleyişle bırakıp
Oysa hayat sana endeksliydi ve şimdi yerin dibine mesken kurmuşluğum, karşısına seni oturtmuşluğumla yaşıyoruz.

Sen nasıl bir şeysin ki böyle derinden vuruyorsun benliğimi, savunması düşüyor kalkanımın. Seninle dolu, bir o kadar sensizliği yaşamak. İçim sana akıyor, dışım Araf’ta... Sensizliğin kefaretini yüreğimle öderken, hesabının kapanmamasına gözlerimi adıyorum. Senin olmadığın bir dünyayı görse ne olur, görmese ne...

Kör bir bıçakla kesiyorsun sen yanımı, söylediğin her sözün altına kurban edilişim...
Biz ne zaman bir olduk ve ne zaman ikiye bölündük bu koşturmanın içinde. İsteklerin zirvesine kavuşma arzularına mahkûmluğumuz… Bir yanımız yaşamaya yelkenini açmış, diğer yanımız sulara gömülüyor kimliksizliğimizle…

Yanlış bir zamanın içinden geçip gidiyoruz.
İçimde kopan fırtınalar sen diyor, seni istiyor.
Kapıları kapalı bir dünyaya nasıl girilir. Girilmiş olsa nasıl yol bilinir.
Senin yokluğun dile gelmezliğiyle saplanırken düşlerime, sıyrılıp çıkmanın yollarının haritalarını nerelere gömdüler. Sensizlikte ölüyüm. Yaşıyor gibi yapmaya çalışan bir ruhum…
Güzelse hayat seninle, yaşanacaksa seninle… Ne ötesini düşünecek, ne geriye dönecek bir yolu olmayan…