yaşamak değil
senliğin varolduğu bir yerde
sensiz doğan günlere merhaba diyebilmek
adı koyulmamış bir yalnızlığı
yaşıyor insan
Mutluluğu yakalamak, ulaşamamak
Nasıl bir kavram ve çelişki
Özlemek delicesine, tat alamamak
Eller bağlı, yürek kenetli
İstekler özgür, kalp direnişte
gözlerinde hüzün,
dudaklarında eski bir düğüm,
dile gelmeyen kendince...
ateş tutar ellerim.
uzarım yanından,
Yine aynı kadınlar
Hani şiirlere misafir olup
Gitmek bilmeyen davetsizleri diyorum
Geçmişler sınırı
Kelimelere sığmayan bir göç yaşanıyor
Bilinenin dile gelmezliği zırhına doğru
Gecenin bir yarısı
Kulaklarını kemiren bir ses
Çokça tanıdık çok eskilerden
Duymak istediğin duyamadığın o tını
Hükmederken beynine
O an dünya yoktur
düş yağmurları
bize sunulu bir resimde dillenir
içimiz ünlem kaçakları
beklenen sorular getirmez cevapları
hangi beden kabında durdurulur
Yüzümdeki çizgileri gördükçe ömrüm gecedir
Mavi bir ışığın koşturması yalnızlığım
Bu iklim tanıdık değil eskinin gözünden görünen
Küskünlüğüm bu olsa çözerdim başka bir şey
Sözlerime burgulanan anlaşılmazlığın sonu kilit
dalkıran bir gece sesin düştüğü
öze bürünen gizin sönük ışığında
yalnızlığın dokunduğu tezgâhta
ipliği kaçıyor günlerin
Sen sende ki beni ararken,
Kendini kaybettin sende
Senin bende bildiğin,
Bende kalan kimsesizliğindir
Öylece…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!