Aytekin Orhan Şiirleri - Şair Aytekin Orhan

Aytekin Orhan

Dindirilmez bir acı bu
Yüzyıllara meydan okuyan
Yalnızlığın kuşaklarına asılı

Her adım bir sonrakini ezer
Boş duvarların dillenişi

Devamını Oku
Aytekin Orhan

Sensizliğin hüküm sürdüğü gecelerden birisi daha yaşanıyor. Mevsimler değişiyor, yoksun. Yokluğuna yazılan şiirlere yön veriyorum. Belki bir umutla yineliyorum yazdıklarımı dönersin diye... Hiç olmayacak düşleri çiziyorum. Seni, sensizliğimin en kuytu acılarına görüyorum...

Öyle tutkulu, öyle hırs dolu...

Severken seni...

Devamını Oku
Aytekin Orhan

Gece çökerdi.
Çığlığım geceyi yırtardı,
El ayak çekildiğinde...

Bin bir hüznün, veda partisiydi
Yaşanmışlığın verdiği...

Devamını Oku
Aytekin Orhan

Seviyorum yalnızlığı,
Yalnızlığımla baş başa kaldığım zaman
El ayaktan çekilip,
Gecenin masumiyetine daldığım zaman.

Dilimde maziden kalma bir melodi

Devamını Oku
Aytekin Orhan

Kime dönsem yönümü ağustos çıkmazı
Kasım’a uzanan yürüyüşlerim

Kirletilmiş yarınların sorgusu
Anlamını yitiren saatler
Boş kulvarlara yol alır

Devamını Oku
Aytekin Orhan

Zamana karşı işlenen yasak
Umarsız girilen günah
Sonunu düşünmeden...

Zaman!
Gecenin içinde bir zaman

Devamını Oku
Aytekin Orhan

Ben sizi o zamanlarda gördüm
Çöl değildi evren
Kuşlar sulara şarkılar söylerdi.

O zamanlar bulanık değildi sular
Kuşlar dallarında

Devamını Oku
Aytekin Orhan

gizlediğin dünyanın perdesi,
çekmiş üzerine yalancı baharları.

seceresi okunmuş kimlik!
yalnızlığında boğulmuş.

Devamını Oku
Aytekin Orhan

Aynı iklimlere soyunan
Nağmesi bozuk türkülerdik
Akort tutmaz yarınlara tüketilmişliğimiz
Söz bilmez dudaklara asılı kaldı

Devamını Oku
Aytekin Orhan

Dersinki bu bir savaştı. Öylesine dökülür bu sözler dudaklarından ve ilk başta anlamsız gelir. Sonrası, düşer gölgeleri sabahlara ve yitip gidişin anlamsızlığına kayboluşlar peşi sıra gelir. Etkilidir sözler, şarkılar hatta şiir. Direndikçe içine çeken bir kuyunun girdabına sürükleniş izlenir. Şiir hayattır ama aslında hayatın kendisi değildir. Hayatın içinde bir parça ya da öyle görülmesi düşlenen bir oluşum. Belki de şiir yalanlar üzerine kurulmuş, insanın düzlüğe çıkmasına engel olan setler yumağıdır. Kim bilebilir…

“İnsan kendini anlatamaz
Bir şiire düşmeden önce”

Doğruysa, bir insan kaç şiire düşebilir? Yalansa insan kendisini nasıl anlatabilir?

Devamını Oku